I do not know how many of you follow my blog and how many of you do it seriously. I am at my wits end in trying to find some kind of enthusiasm for people to "help" others.
I do not understand one thing. As an advocate for the Deaf in Armenia and a person who does not have finances to survive on much let alone help the deaf , I cannot afford to put all that I have saved in the basket. Even if I decide to "sell" myself, who on earth will give me more that five dollars an hour?
The Deaf community in the United States...well...I did ask them but they tell me they have no money. BUT...get this...they drink every morning of every day of every week of every month of every year, and God forbid if they don't, cafe latte mochacino with pumpikin flavor and a hint of cinnamon on slightly whipped cappucino etc etc...and pay what for it? 3 dollars? AND THE SAME COMMUNITY HAS THE AUDACITY TO TELL ME THEY HAVE NO MONEY? I am supressing my anger at this ....I give up ...the deaf do not care about the deaf unless there is something in it for them...as it happened with me too when I asked a Deaf woman in the United States if she wanted to give some donation to help me remodel the school for the deaf in Armenia and she asked me if she would become the president of my organization. What organization? People come on...
The Armenian hearing community here in the States well, they are something else...they are. They go googoogaga over " oh, mount ararat, oh lake sevan..." What the ?
Anyway, I need to take some breath now...
I will write more soon.
Unheard Voices of Armenia
Voiceless People who have to be Heard.
Sunday, October 24, 2010
Monday, January 25, 2010
Friday, January 22, 2010
Wednesday, January 13, 2010
Women's Resource Center in Armenia
"Mission
The Women's Resource Center is a feminist organization working with and for women.
Its main goal is to give women the necessary tools and empower them to become active citizens of the Armenian community, through education and support.
Our Center's model is based on the democratic participatory structure, run and governed only by and for women. Volunteerism and participation is the essential part of the on-going functioning of the center's activities.
Specifically, we aim to create a safe environment for the young Armenian women and provide them with all necessary resources for developing their personal and professional abilities and be actively involved in the social, political and cultural processes undertaking in our society."
To read more, please go to: http://www.womenofarmenia.org/
The Women's Resource Center is a feminist organization working with and for women.
Its main goal is to give women the necessary tools and empower them to become active citizens of the Armenian community, through education and support.
Our Center's model is based on the democratic participatory structure, run and governed only by and for women. Volunteerism and participation is the essential part of the on-going functioning of the center's activities.
Specifically, we aim to create a safe environment for the young Armenian women and provide them with all necessary resources for developing their personal and professional abilities and be actively involved in the social, political and cultural processes undertaking in our society."
To read more, please go to: http://www.womenofarmenia.org/
Mother's Rights Violated
Ասում է երկու երեխաներից զրկված Մարինեն
«Դուրս է գալիս, որ ես ուղղակի ամուսնացել եմ, որ այդ մարդու համար 4 երեխա ունենամ, պահեմ, մեծացնեմ, ինքը գնա արտասահման, 10 տարի հետո գա և երեխաներին մեծ-մեծ տենա ու տանի»,- ասում է օձունցի Մարինե Ղևոնդյանը: Նրա ամուսինը` Սանասար Ղևոնդյանը, երկու անչափահաս երեխաներին, առանց մոր համաձայնության, տեղափոխել է Հունաստան, այժմ էլ ուզում է վտարել Մարինեին` մյուս երկու` 10 և 4 տարեկան երեխաների հետ Օձունի իրենց համատեղ տնից:
Այսօր Վերաքննիչ դատարանում, Գոհար Մատինյանի նախագահությամբ, պետք է քննվեր Մարինե Ղևոնդյանի հակընդդեմ հայցը: Նա պահանջում է իրեն ճանաչել տան համասեփականատեր և ներկայացրել է ապացույցներ առ այն, որ իրենց ամուսնության ընթացքում կատարվել է բնակելի տան և տնամերձին կից շինությունների վերանորոգում: Փորձագետի եզրակացությամբ ապացուցվել է, որ 67 -%-ով տան իրական արժեքն ավելացել է: Մարինեն պահանջել է 67 %-ի կեսը հիմք ընդունել որպես համատեղ կայնքում ձեռք բերված գույքի մի մաս` համասեփականատեր ճանաչելով իրեն:
Այս ընտանիքի վեճը 5 տարբեր պահանջներով մտել է դատարան` երեխաների խնամքի, մոր` երեխաների տեսակցության թույլտվության, ալիմենտի պահանջի, քրեական գործի կարճման բողոքարկման հայցերով: Ներկայումս քննարկվում է բնակարանի վտարման վերաբերյալ գործը և Մարինե Ղևոնդյանի կողմից ներկայացված` տան համասեփականատեր ճանաչելու պահանջը (Տես հոդվածները` Ամուսինը ծեծում է կնոջը, որդին միանում է հորը և Երկու անչափահասներին տեղափոխել են Հունաստան` առանց մոր համաձայնության եւ կեղծ փաստաթղթերով):
Այսօր Մարինե Ղևոնդյանի փաստաբան Ալեքսանդր Ծատինյանը վերաքննիչ դատարանում դատավոր Գ. Մատինյանին ինքնաբացարի միջնորդություն ներկայացրեց: Պարզվել է, որ վերջինս և Մարինեի ամուսինը` Սանասար Ղևոնդյանը, ծանոթներ են: Ինչպես Մարինեն է ասում, դատավորը նունիսկ Օձունի իրենց տանն է եղել:
«Մենք չենք կարող ասել, թե նրանք ինչ կապերի մեջ են, բայց Սանասար Ղևոնդյանի հեռախոսի մեջ անընդհանտ եղել է դատավոր Մատինյանի համարը»,- ասաց փաստաբանը:
Ավելին` տվյալ ընտանեկան վեճով արդեն երկու գործ քննել է նույն դատավորը` Գոհար Մատինյանը. «Մինչև վերաննիչ դատարան բողոքարկելը մեզ լուրեր էր հասել, որ գործը քննելու է դատավոր Մատինյանը: Բնականաբար, մենք չենք կարող ակնկալել օբյեկտիվ քննություն տվյալ դատավորի կողմից»,- ասաց փաստաբանը:
Դատական նիստը հետաձգվեց հենց այդ պատճառով. Վերաքննիչը երեք օրում պետք է քննի իր ինքնաբացարկի միջնորդությունը: Ուրբաթ օրը նշանակված նիստին հնարավոր է Մարինե Ղևոնդյանն ու իր մայրը չներկայանան` ֆինանանսական խնդիրների պատճառով:
167 հոդվածի հատկանիշներով (Ծնողից երեխային ապօրինի բաժանելը) Թումանյանի քննչական բաժանմունքում հարուցված քրեական գործը կարճվել է: Բայց այդպես էլ չի պարզվել, թե ինչպես է հայրը կարողացել երկու երեխաներին Հայաստանից տեղափոխել Հունաստան: Թե ընդհանուր իրավասության, թե վերաքննիչ դատարանը որոշել է, որ Սանասար Ղևոնդյանի գործողություններում հանցակազմ չի եղել:
«Երեխան երեխայից առանձնացնել, առանց ծնողի համաձայնության, նույնպես չի թույլատրվում: Իսկ տվյալ դեպքում Մարինե Ղևոնդյանը համաձայնություն չի տվել, որ իր երեխաներն առանձնանան, և դա բավական է, որ լրիվ հանցակազմն ապահովվի: Բացի դրանից, պաշտոնական դիրքի չարաշահում է եղել. հարկադիր կատարողը հայցի ապահովումն անհապաղ ի կատար չի ածել. 5 օր ձգձգելու պատճառով Սանասար Ղևոնդյանը կարողացել է երեխաներին դուրս հանել Հայաստանի Հանրապետությունից»,- հիմնավորում է փաստաբանը:
Ոչ դատարանը, ոչ նախաքննականան մարմինը չի կարողացել պատասխանել, թե ինչպե՞ս է Սանասար Ղևոնդյանը երեխաներին անցկացրել սահմանից` առանց մոր համաձայնության: Փաստաբանն ասում է, որ եթե հնարավոր է եղել առանց համաձայնագրի անցկացնել երեխաներին, ապա իրենց պետք է ներկայացնեն նման ապացույցներ: Սակայն իրենց ներկայացված բողոքներին պատասխանել են, որ իսկապես անհարժեշտ է եղել համաձայնություն, իսկ թե, այնուամենայնիվ, ինչպես են հատել սահմանը, մութ է մնացել:
«Նախաքննության մարմնից և դատական մարմիններից կարելի է եզրակացնել, որ մաքսային մարմինը Հայաստանի Հանրապետությունում չի գտնվում»,- ասում է Ալեքսանդր Ծատինյանը:
Մայրը և երեխաները Հունաստանում գտնվող մյուս երկու երեխաների հետ հեռախոսով կապ հաստատում են, սակայն հայրն արգելում է շփվել. «Վերցնում է հեռախոսը, կոպտում է երեխեքին` իմ մոտ գտնվող թե մեծին, թե փոքրին, և թույլ չի տալիս, որ երեխեքիս հետ խոսեմ: Անգամ եղբայրներն իրար հետ խոսելու իրավունք չունեն»,- ասում է Մարինեն:
Subscribe to:
Posts (Atom)